پس از گذشت 8 سال از نخست وزیری جاستین ترودو در کانادا، او همچنان تلاش می‌کند که در جای خود حفظ شود، اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که مسیر او به سختی ادامه پیدا خواهد کرد.
هشتمین سال نخست وزیری برای ترودو به نظر نمی‌رسد به خوبی پیش برود. نظرسنجی‌های ناامیدکننده، مبنی بر عدم رضایت رای‌دهندگان، و عدم پیشرفت در تحقق تعهدات دولت، همگی نشان‌دهنده مشکلات این دوره از نخست وزیری هستند.
به همین دلیل، آینده سیاسی ترودو در صدر اخبار قرار گرفته و تحلیل‌های گسترده‌ای درباره احتمال موفقیت او در ادامه روند نخست وزیری در کانادا صورت گرفته است.
اعضای حزب لیبرال و بسیاری از نمایندگان این حزب اعتقاد دارند که زمان آن فرا رسیده تا ترودو به‌طور جدی به ارزیابی وضعیت سیاسی خود و آینده حزبش بپردازد. از سوی دیگر، مخالفان ترودو از تنش‌های ایجاد شده بسیار سودمند شده و لذت می‌برند.
ترودو که از سال 2013 رهبر حزب لیبرال‌ها است، مدت‌هاست که در رقابت با رقیب سرسخت خود، یعنی پیر پالیو رهبر حزب محافظه‌کار، عقب‌نشینی کرده است. همچنین، در پاییز امسال، دادگاه عالی کانادا یکی از قوانین اساسی زیست‌محیطی ترودو را نادیده گرفته است.
خبرهای منفی برای ترودو تنها به این موارد محدود نمی‌شود، زیرا او به دلیل عقب‌نشینی از مالیات کربن نیز در مورد انتقادات فراوانی قرار گرفته است.
جف نورکی معتقد است که این موقعیت او را به‌یاد ماه‌های آخرین دوران حکومت برایان مولرونی، رئیس سابق ترودو، می‌اندازد؛ حکومتی که در همان شرایط قرار داشته و سرانجام به سرنوشتی ناخوشایند دچار شده بود. ترودو که ۵۱ ساله است، نسبت به شخصیت‌هایی چون جو بایدن و دونالد ترامپ به نسبت جوانتر است. این وضعیت سوالاتی را مطرح می‌کند: آیا ترودو همچنان می‌خواهد در صحنه‌ی سیاست حضور داشته باشد یا اینکه لازم است از دنیای سیاست دور شود.
